تاثیر تغییر اقلیم برتوریسم ساحلی مطالعه موردی( استان مازندران )

آب و هوای مناسب و شناخت کافی از شرایط اقلیمی در مقصد یکی از مهمترین عناصر در بحث گردشگری است و می تواند به عنوان یک عامل جاذب یا دافع برای گردشگران باشد.در تحقیق حاضر، با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری tci)) میسز کوفسکی( 1985) به ارزیابی اقلیم گردشگری استان مازندران پرداخته شده است. این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای فعالیت گردشگران مورد ارزیابی قرار می دهد. شاخص مورد نظر برای 6 ایستگاه سینوپتیک که دارای آمار مشترک 54 ساله ( 2005-1951) بودند محاسبه و سپس نتایج حاصله به محیط gis وارد شده و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی پهنه بندی از شرایط اقلیم توریستی استان مازندران در ماه های مختلف انجام گرفت.علاوه بروضع موجود که آن رابررسی کردیم tciرابرای سال های پیشنهاد شده براساس سناریوی تغییراقلیم در منطقه مورد مطالعه بررسی کردیم . نقشه های حاصله نشان می دهد که شاخص اقلیم توریستی استان مازندران دارای تنوع زیادی بوده و ماههای فصل بهار و پاییز با ضریب tci(89-80) به خصوص در ماه اردیبهشت ضریب tci به ( 100-90 ) نیز می رسد، که بهترین شرایط را از نظر اقلیم توریستی داشته و ماه های فصل زمستان در تمام ایستگاه های مورد مطالعه از وضعیت نامطلوبی برخوردار هستند. همچنین در سالهای 2020 و 2030 ماه های فصل بهار و پاییز بهترین شرایط را از نظر اقلیم توریستی داشته و ماه های فصل زمستان شرایط نامطلوبی را دارا می باشد.کلمات کلیدی: اقلیم توریسم، تغییر اقلیم، شاخص اقلیم توریستی tci ، استان مازندران